- przebić (się)
- przebić (się) {{/stl_13}}{{stl_7}}ZOB. przebijać (się) I {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
przebić (się)
Look at other dictionaries:
przebić — dk Xa, przebićbiję, przebićbijesz, przebićbij, przebićbił, przebićbity przebijać ndk I, przebićam, przebićasz, przebićają, przebićaj, przebićał, przebićany 1. «przekłuć coś czymś ostrym, spiczastym; przedziurawić» Przebić sobie nogę, rękę… … Słownik języka polskiego
przebijać się — I – przebić się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przeszywać się jakimś ostrym narzędziem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przebić się nożem, sztyletem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pchnąć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zadać sobie prostopadły cios ostrym narzędziem; przebić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zdesperowany pchnął się nożem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wybić — dk Xa, wybićbiję, wybićbijesz, wybićbij, wybićbił, wybićbity wybijać ndk I, wybićam, wybićasz, wybićają, wybićaj, wybićał, wybićany 1. «uderzeniem spowodować wypadnięcie czegoś; wypchnąć, wysadzić, wytłuc, wytrącić coś» Wybić szybę. Wybić dno… … Słownik języka polskiego
przebijać — ndk I, przebijaćam, przebijaćasz, przebijaćają, przebijaćaj, przebijaćał, przebijaćany 1. forma ndk czas. przebić (p.) 2. «być widocznym przez jakąś zasłonę, przeszkodę; występować, wyłaniać się spod czegoś; przeświecać, przeglądać, prześwitywać» … Słownik języka polskiego
przerwać — dk IX, przerwaćrwę, przerwaćrwiesz, przerwaćrwij, przerwaćał, przerwaćany przerywać ndk I, przerwaćam, przerwaćasz, przerwaćają, przerwaćaj, przerwaćał, przerwaćany 1. «rwąc przepołowić coś, przedzielić na dwie części, rozerwać, zrobić wyrwę w… … Słownik języka polskiego
przedrzeć — dk XI, przedrzećdrę, przedrzećdrzesz, przedrzećdrzyj, przedrzećdarł, przedrzećdarty przedzierać dk I, przedrzećam, przedrzećasz, przedrzećają, przedrzećaj, przedrzećał, przedrzećany «drąc rozdzielić na części, rozerwać; przerwać, rozpruć»… … Słownik języka polskiego
przerastać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przerastaćam, przerastaća, przerastaćają {{/stl 8}}– przerosnąć, przeróść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb c, przerastaćnę, przerastaćrośnie, przerastaćrośnij, przerastaćrosłem, przerastaćrósł, przerastaćrosła,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
miecz — m II, D. a; lm M. e, D. ów a. y 1. «broń sieczna o prostej głowni i rękojeści, zwykle obosieczna, używana od epoki brązu do XVI w.» Krótki, ostry, goły, obnażony miecz. Miecz rycerski, katowski. Ostrze, głowica miecza. Dobyć miecza. Przypasać… … Słownik języka polskiego
pchnąć — dk Va, pchnę, pchniesz, pchnij, pchnął, pchnęła, pchnęli, pchnięty, pchnąwszy 1. forma dk czas. pchać (p.) 2. «zadać cios, przeszyć, przekłuć» Pchnąć napastnika nożem, mieczem. pchnąć się «zadać sobie cios, przebić się» Pchnąć się sztyletem … Słownik języka polskiego
